In de Bijbel, in Genesis 11, het boek van het begin lezen we het verhaal van de torenbouw van Babel. Daar wordt het meest fundamentele wat God heeft geschapen aangevallen, de scheiding tussen hemel en aarde. Tussen boven en beneden.  God is eeuwig de transcendente God. Niets op aarde kan met Hem worden vergeleken. Hij schreef de gebruiksaanwijzing voor de mensheid. Zijn geboden zijn heilzaam. Maar in Babel ontstaat het eerste totalitaire regiem. Aangegeven met de woorden: “de hele aarde was één van spraak”. Letterlijk uitgelegd is dat “spraken de zelfde taal”. En precies dát is nodig om totalitair te kunnen zijn. We moeten met één mond spreken.  En ook precies dát is wat we vandaag zien gebeuren. Allereerst wordt er een nieuwe taal geschapen.  De woke-ideologie is allereerst een taal ideologie. De betekenis van woorden wordt veranderd en universeel gemaakt. Woorden als discriminatie, antisemitisme, man, vrouw, ras, gezin, sekse, verdraagzaamheid, tolerantie, klimaat, milieu, respect, complotdenken en nog veel meer worden van een andere, universele, inhoud voorzien. Zodat we niet meer kunnen zeggen wat wij er onder verstaan, maar voortdurend moeten opletten wat er in de wereld van nú onder wordt verstaan. Wie die taal niet spreekt wordt gecensureerd (want intolerant, seksistisch, respectloos) en uiteindelijk geëlimineerd. Daar kunnen we niet mee verder, want we bouwen aan een nieuwe wereld. Eén wereld onder één gezag met één spraak. Alleen op die manier kunnen we de wereld redden van de ondergang en toewerken naar het paradijs. Dat paradijs kunnen we inmiddels niet meer van God verwachten. De wetenschap rekent niet met God en het is niet nodig Hem te respecteren voor iets dat we zelf beter kunnen. In Babel doen we alles zelf.  We verdelen het land op ónze manier (in navolging van Karl Marx), we hebben zélf onze algoritmes die onfeilbare uitkomsten brengen (in navolging van Spinoza) en weten dat mensen alleen maar hun toevlucht zoeken tot hogere machten omdat ze gevormd zijn door (jeugd)trauma’s. (In navolging van Freud) om uiteindelijk in navolging van Nietzsche te constateren dat God dóód is, we dat zelf hebben gedaan en dus onze eigen god moeten zijn. We bouwen een vooral wetenschappelijke toren van Babel, gebaseerd op één van spraak, een van moraal, één van onderwerping.  Totalitarisme is van alle eeuwen, maar vandaag zijn we zo technisch gekwalificeerd dat we met computers, smartphones, chips, algoritmes, camera’s, G5 en andere verbindingen dit kunnen perfectioneren. Onze toren is net als die van Babel ook nog niet af, maar we komen er wel steeds dichterbij. We handelen nu zelfs in lichamen en zielen van mensen (Openbaringen 18). We maken de nieuwe mens, de transhumane mens, die door wetenschappelijk inzicht in staat is boven zichzelf uit te stijgen en het beter te doen dan God. De Joodse wetenschapper Harari omschrijft dat bijvoorbeeld in zijn boek “a brief history of men” en vermaant ons daarbij het verhaal van de dood en opstanding van Jezus Christus als fake nieuws te zien. Dat moet dan ook wel, want als dát waar zou zijn is de toekomst van de mens niet transhumaan, maar Goddelijk, deelkrijgend aan de Goddelijke natuur.  Dat kunnen we in Babel niet gebruiken. We doen het zelf wel. Laten we ons niet vergissen, ál deze filosofieën, ál deze wetenschappers zijn op weg naar dat éne doel, worden als God, nee béter dan God. Voor mij is het wachten op de grote spraakverwarring als God (opnieuw) naar deze aarde neerdaalt om ons te bevrijden van dit totalitarisme en Zijn nieuwe wereld aan te kondigen, waarin Jezus Christus geen fakenieuws, geen complot of wat dan ook zal blijken te zijn. Maar zal gekend worden als de Weg, de Waarheid en het léven.