Deze Dagen

Het zal zijn als in de dagen van Noach.

De Kerk en Corona.

Net als in de maatschappij vind je ook in de kerk diverse stromingen.

Er zijn voorgangers die het belang van gehoorzaamheid aan de overheid benadrukken. Zij zijn er van overtuigd dat de informatie die we ontvangen via persconferenties en de media juist zijn. We houden ons dan ook aan de regels, doen het voor de ander (óók en daarmee ook voor onszelf natuurlijk) en vertrouwen erop dat maatregelen wetenschappelijk én moreel verantwoord zijn. Velen verlangen daar ook naar de vaccins, als een van God gegeven geschenk. Hoewel de kerken grondwettelijk wellicht meer vrijheid hebben maken we daar géén gebruik van. We willen solidair zijn en wie weet zelfs de “tweede mijl” gaan. (Bijbelse uitdrukking voor nóg meer doen dan wat wordt verlangd).

Er zijn ook kerken die samen met hun leiders een beetje middenpositie innemen. We zoeken de grenzen van de regels op. Komen met zoveel mogelijk mensen per anderhalve meter samen en zingen zachtjes of niet. Er zijn inventieve methoden ontwikkeld met aanmeldingen en verdelingen en behoorlijke teams van medewerkers om toch met aardig wat mensen bijeen te komen. Vaccineren is een eigen verantwoordelijkheid, maar we proberen ruzie erover te voorkomen en hebben het er dan maar niet zo over. Jezus riep ons toch op om allen één te zijn.

Er is ook een groep die misschien eerst wel geschrokken was van de beelden uit China en Italië, maar al snel dachten dat er meer aan de hand was. Zij begonnen vragen te stellen, zoals:

  • Waarom werd er al zo snel over gesproken dat vaccinatie de enige oplossing was.
  • Waarom werden geneesmiddelen die zich aandienden heel snel verboden of ontraden.
  • Waarom werd er niet gewerkt aan de uitbreiding van de ziekenhuizen.
  • Waarom ontstond er steeds meer “censuur” bij NU.nl, YouTube, Twitter, Facebook etc.
  • Waarom werd er niet geluisterd naar andere wetenschappers dan die in het OMT, doe óók een zinvolle, wetenschappelijke mening hadden.
  • Waarom waren alle krantenuitgevers het zo eens over de situatie en werden er nauwelijks kritische vragen gesteld. Zei de hoofdredacteur van de Volkskrant dat dat maar onrust zou opwekken.

Mensen die deze vragen begonnen te stellen en andere antwoorden gaven dan die je van de overheid, op tv of in de krant hoorden werd al snel wappies genoemd. Niet zo bevorderlijk als je in gesprek zou willen gaan en elkaar overtuigen. Deze mensen tref je in én buiten de kerk. Het vertrouwen in de overheid is tanend. Er worden alternatieve kanalen gezocht om nieuws te vergaren en een wildgroei lag en ligt dan ook voor de hand.

Als kerk van Jezus Christus volgen wij Hem. Maar over de manier van volgen zijn we het ook niet allemaal eens. Er zijn zelfs kerken die bijvoorbeeld de opstanding van Jezus niet meer als heilsfeit zien. Maar ook anderen vestigen meer aandacht op het aards gebeuren dan op de toekomst van God in Christus. Milieu en klimaat nemen dan een grote plaats in en de positie van Israël wordt niet of nauwelijks uit de Bijbel afgeleid. Wij zullen het hier, nu en in de toekomst moeten maken als “rentmeesters”van deze aarde.

Zelf wil ik alle dingen onderzoeken en het goede behouden. Maar wat is dan het goede? Ik ga allereerst uit van de waarheid van de Bijbel, zo mogelijk letterlijk en anders (contextueel) geestelijk. Ik gelóóf dus ook dat Jezus zal weder (terug) komen. Letterlijk! Op de Olijfberg. In Israël. En daar Koning zal worden. Ik gelóóf de “tekenen der tijden” die daaraan vooraf gaan. Naast het ontstaan van Israël ook de afkeer daarvan. (Zie ook mijn blog over Israël en de Palestijnen). Ik geloof dus ook dat er wereldwijde gebeurtenissen op het programma staan. En scenario waar uiteindelijk een wereldregering met één leider, die zich tegen God zal verheffen.

Daarom zie ik de hedendaagse gebeurtenissen ook in die context. En het valt niet te ontkennen – lijkt mij – dat de voorwaarden waaronder zo’n nieuwe wereldorde kan ontstaan steeds duidelijker worden. Het zal echt niet lang meer duren dat het groene corona paspoort vervangen gaat worden door een chip in hand of op je voorhoofd. Iets waar de Bijbel al 2000!! jaar geleden over sprak.

De Kerk en Corona, het zal lastig blijken elkaar vast te houden. Dan moeten we echt naar elkaar (gaan) luisteren, met elkaar in gesprek gaan. Maar dat kan dan alleen weer als we er samen van uitgaan dat Jezus Heer is, de Bijbel de waarheid en de komst van Jezus Christus realiteit zal worden. Soms zie ik dát somber in.

Plaats een reactie