Er is dan nu weer een bestand. Hoelang dat zal standhouden moeten we weer afwachten. Een jaar? Vijf jaar? Beide partijen verdragen elkaar niet en dat is logisch. Beide partijen hebben hun argumenten en die zijn – soms of dikwijls – ook logisch. Zelf heb ik contact met de directeur van het Bethlehem Bible College, een Palestijnse broeder. Jaarlijks wordt daar de “Christ at the checkpoint” conferentie georganiseerd. Daar komt van alles langs. Veel waar ik het niet mee eens ben, maar ook van alles wat aanzet tot nadenken, bezinning. Deze broeder, Jack Sarah, stelt mijn gesprekken en deelneming erg op prijs, maar hij weet hoe anders ik denk. Zelf heeft hij weer goed contact met Guy Cohen, een gelovige in Jeshoeah (Jezus) als Messias. Hieronder een foto van hen samen die ze mij pas nog stuurden.
Vlak hierna barstte de bom en werden er raketten afgeschoten en vloeide er bloed. Veel bloed. En deze beide broeders, hier broederlijk bij elkaar, stonden tussen twee vuren. Op elkaar zouden ze niet schieten, maar Hamas en de Israëlische overheid werden gedwongen tot een confrontatie.
In ieder geval goed te beseffen, dat er aan beide kanten christenen zijn. De liefde van Jezus verbindt hen. De liefde tot hun volk scheidt hen. Israël wordt, in het land zelf en ook in de Verenigde Naties dikwijls groot onrecht aangedaan. Maar ook aan Palestijnse kant is er veel onrecht. Door Hamas, zeker, maar ook de Israëlische overheid is niet vlekkeloos. Sommige christenen, die achter Israël staan zien Joden zo ongeveer als heiligen. Dat zijn ze niet. Daarvoor ben ik zelf te veel opgelicht door Israëlitische bewoners van dit prachtige land.
Ik geloof met heel mijn hart dat de Eeuwige God dit land aan Israël beloofd heeft. (Overigens was de grótere landbelofte gedaan aan Abraham, die ook vader van Ismaël was en van de zonen van Ketura). Maar Jacob, dat is Israël kreeg onder Jozua het land wat God had toegezegd. Ook toen was er strijd. De bewoners van Kanaän, zoals Israël toen heette, moesten gedood worden. Niet omdat Israël er moest wonen. Maar omdat volgens God de maat vol was. Van hun zonden. Denk daarbij bijvoorbeeld aan kinderoffers.
Ook toen heeft het volk 400 jaar moeten wachten voor ze de belofte verkregen. Ook nu is er een wachttijd. Het land behoort hen toe, maar ook veel orthodoxe én messiasbelijdende joden weten en zeggen dat dit pas vervuld gaat worden als de messias komt (Jezus terugkomt).
Tot zolang is er een conflict. Sta ik met heel mijn hart achter Israël, maar niet (altijd) achter de beslissingen van de overheid. Houd ik met heel mijn hart van mijn Palestijnse broeders en zussen, maar ben het lang niet altijd met ze eens, zeker niet waar ze dikwijls de vervangingstheologie aanhangen. Houd ik met heel mijn hart van alle mensen, moslim, Bhoedisten, atheïsten en noem verder maar op. Blijf ik vertellen dat Jezus de levende is, die zal verschijnen op de Olijfberg, Koning zal worden in Jeruzalem, die dán pas de stad van gerechtigheid en vrede, sjalom en salaam, zal worden.
En áls Hij komt, de messias, waarvan ik geloof dat het Jezus is, gaat hij vast en zeker niet naar de Knesset om Netanyahu een lintje te geven. En al helemaal niet naar Hamas om ze een schouderklopje te geven. Hij gaat rechtzetten wat zij én wij niet konden, en nooit zullen kunnen rechtzetten. Tot die tijd is liefde het enige antwoord. De broederschap tussen Guy en Jack. De liefde die God heeft voor de wereld, waaraan Hij zijn eniggeboren Zoon gaf, zodat een ieder die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
Deze Dagen 