Je mag er zijn!

Wat mijn hart vertelt

Over liefde, leven en bestaan

Dan zou ik moeten roepen

Over alle stemmen heen

Over de stem van moeten en van plicht

Over de stemmen die je dwingen om te gaan

Te zijn wat je niet bent, niet kunt zijn

Als ik kon zeggen wat mijn hart mij zegt

Dan kom ik stem te kort om door te dringen

Het vraagt zoveel, zo diep perfect te zijn

Verlangend, dorstig als een hert

Op zoek naar eindelijk die bron

Die altijd stroomt, waar dorst verdwijnt

Dan zou ik zeggen: je bent prachtig

Je bent meer dan je doet.

Je doet nooit genoeg om meer te zijn

Leef, dank, vier het zijn

Wie je bent is genoeg, helemaal genoeg

Als ik kon zeggen wat mijn hart vertelt

Zou ik je zachtjes strelen, diep in je ogen kijken

Zien wie je bent en zachtjes zeggen:

Jij, prachtig schepsel, kind van God.

Ik dank voor jou, speciaal voor jou

Want van jou is er maar één.

Niemand anders kan jou zijn

Iedereen kan doen wat een ander doet

Maar niemand kan zijn wie een ander is

En daarom vier ik jouw leven

Omdat jij er bent.

(Simon.)