De waarden van deze tijd zijn absolute vrijheid en definitieve gelijkheid. Tussen rassen, mensen, mannen en vrouwen, zelfs kinderen en volwassenen. Velen vragen zich ook af wat de mens als wellicht het hoogst ontwikkelde dier nu voor heeft op bijvoorbeeld vogels, vee en wilde dieren. Eigenlijk zouden wij moeten inleveren om die soorten meer lebensraum te verschaffen. Minder moeten uitademen om door CO2 reductie de aarde de gelegenheid te geven op adem te komen. Wie zijn wij – arrogante wezens – onszelf te verheffen boven moeder aarde. De mens heeft zich bijna onbeperkte macht toegeëigend en dreigt daardoor de planeet Aarde te vernietigen. Een God gaat daar tegenwoordig niet meer over, hiërarchie vanuit de hemel is verdwenen en technologie neemt de plaats in van het hemelbestuur. Wij mensen namen altijd teveel beslissingen op grond van onze vrijheid om te heersen over het land en de zee. Nu moeten we een stapje terug doen. Stikstofreductie en aardgasvrij zijn maar twee voorbeelden van een begin van herstel.

Aan de top van deze animal farm staan wat mensen die ons vanuit die vrijheid gaan dwingen tot gelijkheid. Gelijkheid vereist nu eenmaal dwang. Niet iedereen kiest vrijwillig voor gendergelijkheid, dierenwelzijn en verering van moeder aarde.

Covid is een uitgelezen mogelijkheid wat van die idealen te verwezenlijken. Mensen blijken te gehoorzamen als je ze hun vrijheden ontneemt. Zeker als ze het mogen doen voor een ander en uit angst voor zichzelf. Die ander is nu nog de zwakkere, maar zal zich blijken uit te breiden tot elk denkbaar bestaan, moeder aarde, dieren, natuur, klimaat.

De listige slang komt niet in de gedaante van een demon met bokkenpoten en een rood blazend gezicht. “Zou het niet beter zijn Gods plaats in te nemen en zélf te bepalen wat goed en kwaad is”. God weet ook wel dat dat beter is, zijn bedóeling of misschien zijn jullie zélf wel goden die dit aan de schepping verplicht zijn.

Absolute vrijheid staat absoute gelijkheid in de weg. We moeten heersen over deze aarde om ze te behouden voor zichzelf. Mensenreductie en artificiële en genetische verbetering zijn daarbij onontkoombaar.

Van prik tot pas, van pas tot controle, van controle tot beheersing. Aan abortus en euthanasie waren we al gewend. Maar feitelijk is het ondragelijk lijden van Gaia net zo’n rechtvaardiging, noodzaak zelfs, om over het menselijk leven te heersen. We gaan het niet beter doen dan god. We zíjn God. Niet alleen in het diepst van onze gedachten, maar ook in de beheersbaarheid van anderen.

De leiders van de Nieuwe Wereld Orde zullen ons verder helpen. Ten koste van ons geld, onze luxe en tenslotte ook ons leven. We doen het niet voor onszelf. We doen het voor de ander.

En het berouwde God dat Hij de mens gemaakt had. Ze hebben de heerlijkheid van de Schepper vervangen door de autoriteit van de schepping. Op basis van wat ingewikkelde algoritmes en dubieuze ethische doelstellingen blijkt de aarde tenslotte tóch nog te vergaan. Er is weer een nieuwe ark nodig om Zijn plan te redden. Het lijken wel de dagen van Noach.

De mensheid lacht om onze zelfverzonnen God, die al eeuwen niets meer te zeggen heeft. God is dood, de mens is de maat van alle dingen. Het huis is verbouwd door de kinderen die het beter wisten dan de ouders. Doe wat je wilt! Eindelijk verlost van benauwde religieuze dwangmaatregelen. Toen kwam de Schepper kijken wat we ervan gemaakt hebben. En Hij vond er wat van. Er zij Licht riep Hij. En het werd Licht. En de duisternis kon het maar niet begrijpen.