Verontrustende toename cognitieve stoornissen bij jonge mensen in 2023

Vorige maand rapporteerde men een opmerkelijke groei van het aantal
volwassenen die zich bij de huisarts melden met geheugenproblemen en
concentratiestoornissen. In het eerste kwartaal van 2023 bedroeg de stijging van alle
leeftijdsgroepen bij elkaar 24% vergeleken met de eerste drie maanden van 2019,
terwijl in de leeftijdsgroep van 45-74 jaar de stijging zelfs 40% was. Deze
bevindingen zijn voortgekomen uit data-analyse van de Nederlandse
eerstelijnsdatabase en zijn gebaseerd op het aantal huisartsbezoeken voor
geheugen- en andere cognitieve problemen. Deze resultaten komen uit het zevende
kwartaalonderzoek onder volwassenen in Nederland en zijn gebaseerd op cijfers uit
de Nivel Basisregistratie Eerstelijnszorg. Naast geheugenproblemen wordt
vergeleken met 2019 ook een stijging van het aantal contacten met de huisarts voor
hartkloppingen en duizeligheid gevonden.

Over de mogelijke oorzaken van het toegenomen huisartsenbezoek met
cognitieve klachten is het rapport voorzichtig. Echter, het RIVM bevestigt dit en de
uitspraak van het RIVM is huiveringwekkend: De toename van geheugen- en
concentratieproblemen bij volwassenen lijkt een langetermijneffect te zijn van
zowel de coronamaatregelen als SARS-CoV-2-infecties. Interessant is dat het
RIVM toegeeft dat “coronavirusmaatregelen” een rol zouden kunnen spelen in
deze situatie. Hierbij legt het RIVM de focus op de corona-infectie en op de
coronamaatregelen. De voornoemde klachten zouden het gevolg zijn van mogelijk
langdurige klachten na een corona-infectie. Een directe link is echter niet te maken:
besmetting wordt niet geregistreerd in deze data. Dus kunnen de cognitieve
problemen niet veroorzaakt worden door de coronabesmettingen. Daarnaast
zouden volgens het RIVM ook de coronamaatregelen die tijdens de pandemie
werden genomen van invloed kunnen zijn. Door de lockdowns raakten mensen een
deel van hun structuur en sociale contacten tijdelijk kwijt. Daardoor gingen mensen
met beginnende geheugenproblemen sneller achteruit dan voor de coronatijd.
Maar wat men vergeet is de olifant in de kamer. Er is namelijk een derde mogelijke
oorzaak, die het RIVM schijnbaar niet kan benoemen: corona injecties.
Zowel infectie als de coronaprikken leiden tot productie van het spike-eiwit. Er is
echter een belangrijk verschil: bij infectie dringt het virus – en daarmee het spike-
eiwit – via de luchtwegen het lichaam binnen, en wordt doorgaans snel geklaard.
Door ons immuunsysteem. Bij injectie komt het mRNA evenwel voor een deel
direct in de bloedbaan, waar het systemisch in alle organen en weefsels productie
van spike-eiwit kan veroorzaken – soms langdurig, ook in het hart en in de
hersenen. Het is bekend dat het injecteren met de mRNA-vloeistoffen geassocieerd
is met verstopping van de kleine bloedvaatjes in het oog. Als dit ook in de hersenen
zou gebeuren, wat zeer aannemelijk is, kan dit voor een deel een verklaring zijn van
de toegenomen neurogene klachten. Daarnaast somt een recent peer-reviewed
artikel de mogelijke rollen van het Sars-Cov-2- en corona-injectie-spike-eiwit opmet betrekking tot de ontwikkeling van neurodegeneratieve ziektes. Het baseert
zich op het idee dat het spike-eiwit neurotoxische eigenschappen heeft door prion-
achtige eigenschappen. Een prion is een stukje eiwit dat in een kettingreactie andere
eiwitten kan beschadigen, en uiteindelijk leidt tot onherstelbare schade in de
hersenen. De auteurs erkennen dat Sars-Cov-2-infectie zeker neurogene klachten
kan veroorzaken, maar concentreren zich op de onderbelichte mogelijke rol van de
coronaprikken hierin. Ze baseren zich onder meer op gemelde symptomen in de
Amerikaanse vaccin-bijwerkingendatabase VAERS in 2021. Deze symptomen
omvatten anosmie (reukverlies), tinnitus (oorsuizen), doofheid,
gezichtsverlamming, duizeligheid, migrainehoofdpijn, dysfonie, dysfagie,
misselijkheid, braken, kortademigheid, syncope en bradycardie. Er waren meer dan
200.000 gevallen met deze symptomen die verband hielden met de Covid19-
“vaccins” in 2021, wat neerkomt op 97,2% van alle gemelde gevallen voor een
coronaprik die verband houden met deze symptomen in dat jaar. Hoewel de
aanwijzingen in VAERS geen bewijs zijn voor een ontsteking in de nervus vagus
(zwervende zenuw) in verband met deze symptomen, is een dergelijke ontsteking
een overtuigende plausibele verklaring voor de waargenomen symptomen. Het
rapport geeft vervolgens een uitgebreide beschrijving van mogelijke cellulaire en
biochemische routes van het mRNA die neurogene schade zouden kunnen
veroorzaken. De uitgebreide literatuur over de prionachtige eigenschappen van het
SARS-CoV-2-spike-glycoproteïne werd onderzocht. Het blijkt dat de mRNA-
injecties in staat zouden kunnen zijn om het spike-eiwit aan de hersenen af te
leveren, wat gebeurt via exosomen (een eiwitcomplex dat betrokken is bij de
afbraak van RNA hetgeen eerder in Gezond Verstand werd beschreven) die
vrijkomen uit kiemcentra in de milt en vervolgens de hersenen bereiken via de
zwervende zenuw, waardoor het risico op neurodegeneratieve ziekte toeneemt. Als
dit zou gebeuren is de verwachting dat de COVID-19-prikken de tijd verkorten
voordat een neurodegeneratieve ziekte zich manifesteert bij daarvoor gevoelige
personen. De auteurs speculeren dat de aanvangsleeftijd van neurodegeneratieve
ziektes op populatieniveau in de toekomst zal afnemen in landen waar de
“vaccinatie”graad hoog is geweest.

Er waren verschillende redenen om te vermoeden dat de corona-injecties
auto-immuunziekten, vruchtbaarheidsproblemen en kanker zouden kunnen
veroorzaken, maar om de een of andere reden (zoals blijkt uit de Pfizer/EMA-
lekken) waren de nepvaccins vrijgesteld van het op passende wijze testen op een
van deze problemen, nog voordat het aan mensen wordt gegeven. Uit deze gelekte
rapporten van Pfizer blijkt een stilzwijgende erkenning dat bekend was dat er op
deze gebieden grote problemen zouden ontstaan, en dat er een beslissing was
genomen dat het beter was om ze gewoon niet officieel te testen, dus dat er
daarmee geen gegevens zouden zijn om aan te tonen dat Pfizer wist dat de
problemen zich zouden ontwikkelen. Helaas zijn die drie problemen (vooral auto-
immuniteit) sinds de tijd dat de coronaprikken op de markt kwamen, enkele van demeest voorkomende ernstige gebeurtenissen geworden die verband houden met
deze injecties.

Over het algemeen zijn neurologische bijwerkingen de meest voorkomende
bijwerkingen van geneesmiddelen. Deze bijwerkingen kunnen zowel de cognitieve
functie aantasten als psychiatrische symptomen veroorzaken. Dit plaatst patiënten
in een moeilijke situatie wanneer ze in ons medische terecht komen. Dit komt
omdat hun artsen over het algemeen aannemen dat de psychiatrische symptomen
die de patiënten ervaren de oorzaak van hun ziekte zijn in plaats van een symptoom
ervan, wat ertoe leidt dat de patiënt te horen krijgt dat de ziekte een psychiatrische
genese heeft en er voortdurend wordt doorverwezen voor psychiatrische hulp.
Uiteindelijk leidt dit tot de in Gezond Verstand eerder beschreven zogenaamde
“zombificatie” waarvan de cognitieve stoornissen waarschijnlijk de bron zijn.
Nu echter blijkt meer en meer dat op langere termijn neurodegeneratieve schade
zoals cognitieve stoornissen ontstaan bij jongere mensen. Het getoonde onderzoek
is erg zorgwekkend, omdat het aangeeft dat er een veel groter deel van de mensen
zou zijn dat minder ernstige (maar niettemin impactvolle) cognitieve achteruitgang
zou ontwikkelen na de corona-injecties. Doorgaans is het onwaarschijnlijk dat
patiënten jonger dan 75 jaar hun arts bezoeken voor cognitieve problemen
(geheugenstoornissen en concentratiestoornissen). In samenhang met deze
gegevens genomen, betekent dit dat er een sterker bewijs is dat de (enorme)
stijgingen bij personen onder de 75 werden veroorzaakt door iets dat na 2019 is
gebeurd. De coronaprik lijkt daarmee op de eerste plaats te komen als oorzaak. Op
dit moment is formeel de oorzaak van deze toename van geheugen- en
concentratieproblemen nog onduidelijk. Maar alles wijst erop dat de destructieve
coronaprikken de olifant in de kamer is.
Als de voortschrijdende collectieve neurodegeneratie voortduurt, hebben we
mogelijk te weinig intellectuele middelen en tijd om dit probleem aan te pakken. De
wetenschappers, die de volledige capaciteit van hun intellect moeten gebruiken,
verliezen mogelijk ook cognitieve vaardigheden samen met hun leeftijdsgenoten –
mogelijk met beangstigende gevolgen voor ons allemaal als de bovengenoemde
cognitieve problemen toenemen.

Peter Pilon, arts en oprichter City Bibles

Referenties
1. Seneff S, Kyriakopoulos A M, Nigh G, et al. (February 11, 2023) A Potential
Role of the Spike Protein in Neurodegenerative Diseases: A Narrative.
Review. Cureus 15(2): e34872. DOI 10.7759/cureus.34872
2. Tavassoly O, Safavi F, Tavassoly I: Seeding brain protein aggregation by
SARS-CoV-2 as a possible long-term complication of COVID-19 infection.
ACS Chem Neurosci. 2020, 11:3704-3706. 10.1021/acschemneuro.0c00676