Daar is maar één antwoord op: omdat je – samen met anderen – de kerk bént. De Levende God is bij zijn kinderen. Manifesteert zichzelf in het midden van de gemeente. Ook in je eentje kan je Godservaringen hebben. Zeker! Maar je kunt ze niet delen én niet ontvangen via anderen. Christen ben je niet solo. Je maakt deel uit van het Lichaam van Christus en de hand kán niet zeggen tegen de voet: Ik heb je niet nodig! En dat is niet alleen een mystiek Lichaam, waar je tóch wel bijhoort. Dat is een Lichaam met leiding. Van het hoofd in de hemel en van een mond, oren en een zenuwstelsel op aarde. Zijn Geest is in de gemeente. Je kunt niet zonder. De gemeente is geen organisatie, maar een organisme, dat is zeker waar. Maar een organisme is wel degelijk georganiseerd. En daar ben jij bij nodig, anders is er een gehandicapt Lichaam. Wij kunnen niet zonder jou, daarom zou je naar de kerk gaan. En niet alleen gaan, maar je eraan overgeven. Dat is gemeente zijn. Solo gaat dat niet!
Ontdek meer van Deze Dagen
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ik weiger naar een kerk te gaan waar mensen als bange konijnen afstand houden en met mondkapjes zitten. Ik vind dat een godslastering op zich. Ik ga sinds 2020 met mijn gezin niet meer, en luister/kijk preken via internet en sites zoals deze.
LikeLike
Beste Frank.
Ik voel met je mee.
Ook wij weigerden om nog naar de kerk te gaan vanwege het beleid dat aantoonde dat men slaafs gehoorzaam is aan een boosaardige, Godslasterlijke overheid in plaats van op God te vertrouwen.
Dat is overigens onbijbels of beter: ongehoorzaam.
Ook wij volgden kerkdiensten middels het Internet en YouTube.
Sinds slechts een paar weken gaan wij na lang nadenken wel weer naar de kerk, want je kunt niet de rest van jouw leven (en vrouw en kinderen) hierop terugvallen en “boos” blijven. “Boos” niet in letterlijke maar in vergelijkbare zin.
Je hebt de boodschap afgegeven en die is goed overgekomen, beschamend voor de andersdenkenden.
Ik ben van mening dat je daarmee goed gehandeld hebt.
Overigens onthoudt goed, dat je ook jouw kinderen voorgaat om zo te leven: buiten de kerkelijke gemeenschap, zonder medegelovigen ook al denken die (in ongehoorzaamheid) anders.
Ik ben van mening dat je met jouw gezin weer moet gaan tot dat je weer goede reden hebt om jouw mening zowel woordelijk als ook door feitelijke (af)wezigheid kenbaar te maken.
Jij en jouw vrouw moeten jullie kinderen de redenen duidelijk uitleggen en voorgaan op de W(w)eg die van je verlangd wordt.
Ondanks alles krijg je van mij een dikke pluim!
Hartelijke groet van Roelof.
LikeLike
Matheus 12: 22-32
LikeLike
Aan de schrijver.
Het is bijna de eerste keer dat ik op deze Internetpagina kom.In het verleden heb ik die wel eens aangeklikt en vervolgens een snelkoppeling gemaakt maar nu naar heeeeeeeel veeeeeeeel dagen toevallig weer aangeklikt.
Ik stel u voor:
ga dat verhaal eens vertellen aan iemand die 24 x 7 x 365 x ? vanwege ernstige ziekte tegen het plafond ligt te staren en helemaal niets, niets meer kan, dan alleen voor zijn behoefte strompelend naar de w.c. gaan.
De ziekte is ME-CVS + Arousal.
En ik weet dat die persoon een oprecht gelovige is, anders gezegd: een levend gelovige, die héél graag naar de kerk wil en héél graag Avondmaal wil vieren maar dat hem wegens zijn ernstige ziekte onthouden wordt.
U schrijft: “De Levende God is bij zijn kinderen. Manifesteert zichzelf in het midden van de gemeente.”
Misschien kunt u met uw prachtige verhaal in gedachten eens in gebed aan God vragen of Hij Zondags \ op andere dagen niet één of een paar arme zielen mist.
Als Hij ze inderdaad niet mist, vraagt u dan eens of die paar ernstig zieken met hun arme zielen, bij die geweldige, voorbeeldige kerkmensen die alles o zo goed weten voor Hem niet belangrijk zijn in de kerk of bij het Avondmaal.
Gesnopen?
Ik als vader wacht met grote belangstelling op uw antwoord, wetende dat u het goede antwoord ook niet hebt.
Waarom ik dit dan toch doe is op zìch weer een vraag, maar misschien ben ik door die omstandigheden wel een beetje gek geworden.
Groet van Roelof.
LikeLike